هیراد عزیزم دندون کوچولوت مبارک!

٤ مرداد یکی از روزهای مهم و خاطره انگیز بعد از تولدت شد. روزی که اولین دندون کوچولوت جوونه زد...

حتما وقتی بزرگ بشی می شنوی که "هر آنکس که دندان دهد نان دهد"؛ این ضرب المثل می خواد این رو بهت بگه که خدا هیچ وقت بنده هاشو تنها رها نمیکنه عزیزم هر کس تو این دنیا روزی خودشو داره اما من آرزو می کنم که تو جزء کسانی بشی پسرم که با تلاش و هنر خودشون به این روزی میرسن....

یک هفته بعد از رویش اولین دندونت و 5 روز بعد از دومیش (آخه دومیش هم 2 روز بعد جوونه زد) در 11 مرداد سال 1392 (همزمان با تولد 41 سالگی خان دایی وحیدت) من و بابا یه جشن کوچولو ترتیب دادیم و خواستیم این خوشحالی رو با بقیه اعضای خانواده شریک بشیم برای این مهمونی من و بابا تقریبا تا صبح بیدار بودیم تا خونه تمیز باشه شام آماده بشه خورده کاری های اتاقت تکمیل شه و چیزهای دیگه ... همه این چیزها بخاطره اینکه وقتی بزرگ تر میشی و میفهمی باور داشته باشی که من و بابا چه قدر دوستت داریم و تو چه قدر برامون مهمی عزیزم!

البته چون هیراد اون شب خیلی سر حال نبود تعداد عکس هامون خیلی زیاد نشد...